آیا ما به اقتصاد صهیونیسم کمک می کنیم؟

اقتصاد اسرائیل، در ابتدای تشکیل، به واسطه پشتیبانی انگلیس (قیم فلسطین) و سرازیر شدن سرمایه های یهودیان ثروتمند، این کشور و استفاده از آن در بخش تولید، از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار بود. به شکلی که تولید ناخالص ملی آن، هر پنج سال دو برابر می شد،در حالی که تعداد جمعیّت یهود نیز هر هشت سال دو برابر افزایش می یافت. این تحول به معنای رشد چشم گیر اقتصادی آنان بوده که به تدریج به برتری اقتصادی یهودیان بر عرب های فلسطینی انجامید.

از عوامل رشد اقتصادی اسرائیل، دریافت مساعدت های خارجی، به شکل وام، و کمک های بلاعوض یا تسهیلات تجاری است.دریافت غرامت یهودآزاری از دولت آلمان نیز در رشد اقتصادی این کشور بسیار مؤثر بود؛ به بیان دیگر،اسرائیل پس از اینکه به عنوان یک دولت،تشکّل یافت، خود را نماینده همه یهودیان جهان معرفی نمود، و با این ادعا توانست قراردادهای متعددی با دولت آلمان منعقد کند که بر اساس آن، این کشور می باید مبالغی را به عنوان غرامت به زیان دیدگان یهودی، به دولت اسرائیل بپردازد.از جمله این قراردادها، پرداخت 882 میلیون دلار،به صورت رایگان به اسرائیل است که این مبلغ باید به مصرف خرید خدمات از آلمان برسد.

از دیگر کمک های خارجی به اسرائیل، کمک های دولت آمریکا و یهودیان آمریکا است که به صورت های مختلف صورت می گیرد. حجم کمک های اقتصادی آمریکا به رژیم اسرائیل، از سال 1948 تا سال 1996، به رقم 6/27 میلیارد دلار بالغ می گردد که این مبلغ در آغاز هر سال مالی، به صورت رایگان، از طرف خزانه داری آمریکا در اختیار اسرائیل قرار می گیرد.

شاید دور از ذهن باشد اما وقوع انتفاضه در سرزمین فلسطین و تداوم آن،هزینه ها، خسارت ها و تبعات گوناگونی برای رژیم صهیونیستی داشته است؛ مانند خسارات و تبعات منفی رکود اقتصادی ،پیامدها و تبعات منفی نظامی، و خسارت های جانی. وجود ناآرامی در مناطق فلسطینی و ایجاد تنش و بحران در منطقه خاورمیانه، کاهش چشم گیر حجم سرمایه گذاری های خارجی در اسرائیل را به همراه داشته است. این امر موجب شده تا اسرائیل فرصت های مناسب برای جذب سرمایه های خارجی را از دست بدهد و هزینه های مضاعفی را متحمّل شود.

با بررسی سابقه تاریخی اقدامات یهود و به خصوص صهیونیست‌ها، می‌توان متوجه شد که صهیونیسم جهانی بر دو پایه پول (اقتصاد) و رسانه (کنترل و مهندسی افکار عمومی) تکیه کرده است، ستون‌هایی که صهیونیست‌ها با استفاده از قدرت و هم‌افزایی و پشتیبانی آنها، استیلای خود را در نقاط مختلف جهان به صورت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بسط و گسترش می‌دهد.

آن‌چه در ذیل می‌آید، بررسی اجمالی این موضوع است که ما چگونه ناخواسته به صهیونیسم کمک می‌کنیم و در ادامه، چگونه می‌توانیم نقش کمتری در چرخه‌ی مالی و رسانه‌ای صهیونیسم جهانی داشته باشیم

یکی از مباحث مطرح این روزها تحریم کالاهای صهیونیستی است. رمضان شریف رئیس ستاد قدس و انتفاضه شورای هماهنگی انقلاب اسلامی  در گفت‌وگو با خبرنگار جامعه فارس در خصوص نقشی كه رسانه‌ها می‌توانند در تحریم كالاهای صهیونیستی داشته باشند، اظهار داشت: اولین رسالت و یا انتظاری كه از رسانه‌ها در این خصوص وجود دارد، آگاه‌سازی افكار عمومی از تأثیری است كه تحریم كالاهای صهیونیستی می‌تواند بر تداوم جنایات این رژیم جنایتكار داشته باشد.

رئیس ‌ستاد قدس و انتفاضه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی با اشاره به اینكه حیاط اقتصادی رژیم صهیونیستی بر 2 پایه صنعت توریسم و صادرات كالا استوار است، گفت: صنعت توریسم نقش تعیین‌كننده‌ای در اقتصاد رژیم صهیونیستی دارد كه البته بعد از جنگ 33 روزه و 22 روزه این صنعت در اراضی اشغالی سیر نزولی داشته و در آستانه تعطیل شدن قرار گرفته است.

وی افزود: به همین دلیل صهیونیست‌ها به توسعه تجارت خود با سایر كشورها رو آورده‌اند لذا تحریم كالاهای صهیونیستی می‌تواند نقش بسیار مؤثرتری را در شرایط فعلی ایفا كند و شایان ذكر است كه روند مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی فلسطین نیز روند معكوس پیدا كرده است.

شاید بپرسید، منظور از کالاهای صهیونیستی چیست؟

تعریف این کالاها را باید از دو منظر نگاه کرد:

۱- کالاهای تولید شده در خاک سرزمین‌های اشغالی که البته این کالاها هیچگاه به صورت رسمی و از موادی قانونی وارد کشور نشده و نمی‌شوند، بلکه بیشتر به صورت قاچاق و از طریق برخی کشورهای همسایه، مانند کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و در مقیاس محدود وارد ایران می‌گردند.

علامت شناسایی این کالاها (اگر به صورت مشخص منشأ آنها معلوم نباشد) با بررسی بارکد مندرج بر روی کالا قابل تشخیص است. بارکدی که برای کالاهایی با منشأ اسرائیلی تعریف شده، با عدد ۷۲۹ شروع می‌شود که در سمت چپ زیر بارکد قرار دارد و به راحتی می‌توان با دیدن این کد، از منشأ تولید کالا مطلع گردید

۲- از منظر دیگر، کالاها و خدمات صهیونیستی صرفاً آنهایی نیستند که در محدوده‌ی جغرافیایی سرزمین‌های اشغالی تولید می‌شوند، بلکه کلیه‌ی کالاها و خدماتی هستند که توسط شرکت‌های وابسته به کارتل‌ها و سرمایه‌گذاران صهیونیستی، در قالب شرکت‌های بزرگ چند ملیتی و حتی ثبت شده در کشورهای ثالث تولید و توزیع شده و تمام یا بخشی از سود آنها، در راستای منافع صهیونیسم جهانی و رژیم غاصب اسرائیل هزینه می‌گردد.

این کالاها بر اساس نوع کارکرد و اهمیت اقتصادی، فنی و… به چهار دسته تقیم می‌شوند:

۱- کالاهای لوکس و تجملاتی

۲- کالاهای ضروری

۳- کالاهای استراتژیک

۴- خدمات فرهنگی - رسانه‌ای.

معاون پارلمانی رئیس جمهور با بیان این که قانون تحریم کالاهای صهیونیستی در مجلس تصویب شده است، گفت: وزارت خارجه نخستین گزارش خود را در خصوص فهرست شرکت ها و کالاهای صهیونیستی آماده کرده است و به مجلس ارائه می کند.

به گزارش  واحد مرکزی خبر، محمدرضا میرتاج الدینی( در تاریخ ششم مرداد ماه 89 ) اظهار داشت: با وزارت خارجه صحبت کرده ایم و علی القاعده تا پایان مرداد این گزارش به مجلس ارائه می شود.

وی در خصوص اظهار نظر برخی مقامات دولتی درباره صهیونیستی نبودن یکی از برندها گفت: درباره یک مورد خاص نمی توانم اظهار نظر کنم بلکه باید بر اساس قانون تصمیم گیری شود.

به گزارش خبرنگار سیاسی جهان عصر روز پنج شنبه( 14 مرداد ماه 89 ) جلسه همایش تحریم كالاهای اسرائیلی توسط گروه نور قدس برگزار شد كه از مهمانان دعوت شده در این همایش تنها آقای میرتاج الدینی از طرف دولت حضور پیدا كرد و به ایراد سخنان خود در خصوص رژیم صهیونیستی پرداخت.وی در پاسخ به شهبازی یكی از اعضای دانشجویان جنبش عدالتخواه  در باره دو برند خاص کالا چنین گفت:

شهبازی: شركت های «نستله» و «كوكا كولا» كه كاملاً صهیونیستی هستند و كالاهای این شركت ها در ایران به فروش می رود. چرا این شركت ها هنوز در ایران فعالیت می كنند؟